Tag: And this is who I am (part 1)

Ik dacht dat het wel eens tijd was —en misschien ook wel leuk— om mij iets beter te leren kennen, het brein achter deze blog. Ik vind het zelf altijd leuk om de about me pagina’s en tags over de bloggers te lezen. Ik ben daarom wel altijd een nieuwschierig type maar vind het altijd wel leuk om dingen over mensen te weten. In de deze post vind je door de tegenwoordig populaire tag ‘And this is who I am’ iets meer over me te weten want bij elke foto plaats ik ook een kleine uitleg ter verduidelijking.

Deze tag maakt het overduidelijk: ik ben van kleins af aan linkshandig geweest. Ik schrijf links, zou tegen een voetbal trappen met links,  in de auto heb ik meer stevigheid met enkel m’n linkerhand maar eet wel met vork in linkse hand en mes in rechterhand. Gelukkig kom ik ook uit een tijd waar linkshandigen puur ‘links’ mogen zijn, want vroeger werd je gewoonweg verplicht om met je rechterhand te schrijven of anders werd er met een lineaal op je hand geslagen.

Haha, deze vind ik soms zelf wel grappig maar kan er niks aan doen. Ik praat soms in m’n slaap en héél af en toe betrap ik mezelf erop. M’n vriend heeft het blijkbaar nog niet gemerkt maar toen vroeger m’n beste vriendin vaak bleef overnachten had ze me toch vaak horen praten in m’n slaap.

Ik vind het geweldig om nieuwe dingen te bezichtigen/ te doen. Ik was dan ook enorm enthousiast toen ik vorig jaar in april voor 9 maanden naar San Francisco vertrok. Ik had ervoor nog geen stap in het verre Amerika gezet en alles wat ik er deed, tegenkwam of ging bezoeken was voor mij een unieke ervaring. Ik reis daarom ook graag naar landen om zoveel mogelijk nieuwe dingen te ontdekken.

Ik ben een gevoeligere persoon en het kan soms zo’n deugd doen om eens een knuffel te krijgen en het gevoel krijgen dat die persoon je steunt en er voor je is. Van thuis uit heb ik dit ook meegekregen dat als het eventjes niet meezit een knuffel soms zo’n goed gevoel kan geven binnenin je. Ik moet zeggen, een knuffel van een vertrouwde persoon voelt goed, als je plots down bent ofzo en iemand die je niet goed kent je plots knuffelt vind ik het een beetje awkward.

Zoals hierboven vermeld, ik ben een gevoelig type en blame mezelf vaak voor dingen die er gebeuren. Dit heeft namelijk veel te maken met dingen die in het verleden zijn gebeurd dat ik erdoor kwetsbaarder ben geworden, helaas.

Ik wil een walk-in closet voor 2 redenen. Als eerste reden omdat het gewoon zo mooi en leuk oogt. Het is geweldig om alle ruimte te hebben die je maar wil om al je kledij perfect uit te stallen. Als tweede reden is omdat het noodzakelijk is. Mijn kleerkast puilt uit van m’n kledij en heb echt zo weinig plaats. Heb ook onlangs van m’n vriend gehoord dat het eerste wat we moeten kopen als we gaan samenwonen is een hele grote kleerkast want dat ik gigantisch veel kledij heb. Wat ik een betere excuus vind is een huisje vinden met een extra kamer die dient als walk-in closet ;-)

Apple producten in het geheel, laat ik maar zeggen. Ik begon met een ipod, en dan nog een ipod… Dan kwam het grote geschut binnen en werd deze macbook pro van mij tot vorig jaar in februari ik ook in het bezit geraakte van een iphone 4s en erna dan ook nog maar een ipad, hoe kan het anders?! Ook m’n vriend is een relatief, gigantische Apple-fan, waardoor hij zelfs een tijdje voor hun heeft gewerkt.

Ik kan er niet aan doen, maar heb een ‘obsessie?’ met strikjes. Ik krijg er echt niet genoeg van en vind alles schattig waar er een strikje aanhangt. Ik heb dan ook 3 jaar lang de gedachte gehad om een strikje als tattoo te nemen, wat vorig jaar in april is gebeurd. Na 3 jaar lang erover nagedacht te hebben was ik nog steeds niet van gedacht veranderd, en ben er nu nog steeds superblij mee!

Ik denk altijd over alles na wat ik eigenlijk een beetje moet loslaten want heb daarom soms problemen om in slaap te geraken. Ik denk teveel na, maar pieker daarom ook teveel.

Hmmmm, roadtrips! In Amerika heb ik een roadtrip gedaan naar Las Vegas die 10u duurde en erna naar Los Angeles (dus nog eens zo’n 6u). In oktober nog eens van SF naar LA en die duurde 8u. Ik vind het geweldig, want dan zetten m’n vriend en ik een zelfgemaakte playlist op en gaan helemaal los. Het is wel een voordeel als je zelf ook graag rijd want als ik naar m’n vriend moet moet ik telkens 2u 20min rijden.

Ik ging naar Amerika om daar toevallig een Nederlander te leren kennen, die blijkt de liefde van m’n leven te zijn. Dus ik kan zeggen ‘I found the person I want to spend my life with’. Heb nog nooit zo’n leuke jongen ontmoet want we hebben zelfde interesses, kunnen even gek doen, ….

Als de omgeving te benauwd wordt zoals in een overvolle bus, kleine ruimtes, etc dan heb ik vaak dat k hyperventileer. Als ik met het vliegtuig ga, drink ik express niet zodat ik (hopelijk) niet naar het toilet moet, want die kleine ruimtes maken me zo benauwd.

Ik zing graag mee met liedjes, dat is geen nieuw nieuws voor m’n omgeving, maar moest ik nu eens ‘echt’ kunnen zingen zou ik me minder moeten schamen om de verschrikkelijke stem die ik heb, haha. Niet dat ik ooit zou meedoen aan zo’n programma zoals idols of the voice, maar enkel recreatief voor thuis of in de auto.

Ik heb van nature gekruld haar, vroeger erger dan nu maar het is meestal zo dat iemand met krullen graag stijl haar willen en omgekeerd. Ik stijl mijn haar nu zeker al zo’n 8 à 9 jaar en nu gaan de krullen er ook geleidelijk aan uit. Welke krullen ik wel mooi vind bij mijzelf dan, zijn de krullen die ik maak met de stijltang.

Ik vind het fantastisch om cadeautjes te krijgen en het maakt niet uit om welke reden. M’n verjaardag, sinterklaas, kerst of zomaar. Kom maar op!